Bardzo wiele mówi się o konieczności ciągłego wspierania rodzimej gospodarki tak, aby mogła ona osiągać jak najlepsze wyniki. Tymczasem trudno zrozumieć, co tak naprawdę może przyczynić się do rozwoju gospodarki lokalnej, krajowej czy światowej.
Przede wszystkim inwestycje
Największym motorem rozwoju gospodarczego są inwestycje. Muszą być one jednak przemyślane i dopasowane do realiów, w jakich będą egzystować. Dobre inwestycje tworzą przede wszystkim nowe miejsca pracy. Największe spośród nich są w stanie stworzyć nawet kilkaset nowych miejsc pracy. Pracujący obywatel płaci składki ZUS i podatki, dlatego też państwo staje się bogatsze. Oczywiście sam także osiąga lepszą stopę życiową – może pozwolić sobie na zakup dóbr luksusowych czy też zwyczajnie zwiększyć konsumpcję. Inwestycje pozwalają na wzrost PKB, jednak nie wszystkie są ukierunkowane wyłącznie na zysk. Pewna ich część to inwestycje korzystne społecznie, które przynoszą jedynie niewielkie zyski lub też nie przynoszą ich wcale. Takie inwestycje również są bardzo potrzebne, jednak nie przyczyniają się one w wysokim stopniu do rozwoju gospodarki.
Popyt i podaż
Na rynku działają prawa popytu i podaży. Generalnie rzecz biorą na wyprodukowane towary czy oferowane usługi muszą znaleźć się kupcy. Sprowadza się to do faktu, że im społeczeństwo jest bogatsze, tym bardziej napędza popyt. Na rynku nigdy nie występuje równowaga popytu i podaży, jednak nie należy dopuszczać do znacznych ubytków ani po jednej ani po drugiej stronie. Dlatego też rozwój gospodarczy zapewniają firmy, które działają na rynkach lokalnych czy państwowych. Poza miejscami pracy, oferują one także produkty czy usługi, pozwalają szukać nowych, innowacyjnych rozwiązań czy sięgają po nieoczywiste wyjścia z problemów. Firmy nie istnieją jednak bez klientów, którzy reprezentują stronę popytową. Żądają oni wysokiej jakości produktów i usług, co powoduje wzrost gospodarczy w ujęciu jakościowym.
Zrównoważony rozwój
Powinniśmy dążyć do tego, aby rozwój gospodarczy był jak najbardziej zrównoważony. Oznacza to konieczność bogacenia się poszczególnych grup społecznych przynajmniej w przybliżonym stopniu. Nie powinno się bowiem dopuszczać do tego, aby jedna grupa społeczna bogaciła się nadmiernie, druga natomiast ubożała. Problem ten dotyczy w głównej mierze pracodawców, którzy często starają się czerpać jak najwięcej korzyści finansowych kosztem pracowników. Sprawia to, że pracodawca bogaci się i przyczynia do wzrostu gospodarczego, jednak wzrost ten nie jest harmonijny, gdyż w międzyczasie pracownik, który niejako zapracował na sukces pracodawcy, w najlepszym wypadku nie bogaci się wcale, w najgorszym zaś ubożeje. Oznacza to także, że poszczególne rejony kraju powinny bogacić się w podobnym stopniu, co w niewielu państwach rzeczywiście ma miejsce. Zdaniem ekonomistów jedynie zrównoważony rozwój gospodarki jest w stanie utrzymać się na podobnym poziomie przez lata, bez widma wcześniejszego załamania się koniunktury. Rządzący powinni zatem dążyć do harmonijnego rozwoju, który zapewnia dobrobyt wszystkich warstw społecznych.
